تحقیق در ظرفیت برشی دیوارهای بنایی مقاوم سازی شده بوسیله الیاف پلیمری و مقایسه نتایج

دیوارهای بنایی به عنوان یکی از مهمترین بخش های سازه های بنایی همواره تحت نیروهای داخل و خارج از صفحه قرار می گیرند. رفتار ترد، شکل پذیری کم و ضعف در مقاومت برشی و کششی، این اعضای سازه ای را مستعد خرابی در برابر نیروهای زلزله کرده است. به طوری که مبحث مقاوم سازی آنها به طور جدی مطرح می باشد. تاکنون روش های متعددی برای مقاوم سازی دیوارهای بنایی به کار گرفته شده است. یکی از روش های جدید که در دو دهه اخیر برای مقاوم سازی دیوارهای بنایی ابداع شده است، استفاده از کامپوزیت های frp است. استفاده از کامپوزیت های frp به علت استحکام بالا، وزن کم و مقاومت بالا در برابر عوامل فرسایشی طبیعی، می تواند جایگزین مناسبی به منظور حل مشکلات روش های مقاوم سازی سنتی باشد. در این مطالعه، به بررسی ظرفیت برشی، شکل پذیری و مکانیزم خرابی دیوارهای بنایی مقاوم سازی شده به کمک میله های frp به روش اجزای مجزا با استفاده از نرم افزار 3dec پرداخته شده است و تاثیر پارامترهای موثر بر مقاومت برشی دیوارهای بنایی تقویت نشده و تقویت شده مثل مقاومت ملات، میزان بار قائم و وجود بازشوها مورد مطالعه قرار گرفت. سپس سعی شد که چینش های مختلف میله های frp از منظر افزایش ظرفیت برشی و افزایش شکل پذیری با یکدیگر مقایسه شد و یک چینش بهینه برای تقویت دیوارهای بنایی به کمک میله های frp ارائه شود. نتایج مدل سازی ها نشان می دهد که استفاده از میله های frp در مقاوم سازی دیوارهای بنایی بدون بازشو و دارای بازشو، ظرفیت برشی نمونه ها و همچنین شکل پذیری آنها را تا حد قابل قبولی بهبود می بخشد. نکته مثبت دیگر مقاوم سازی به این روش این است که با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از میله های frp از ایجاد ترک های بزرگ و ناگهانی در نمونه ها و فروریزش ناگهانی آنها جلوگیری می کند، که این امر می تواند در هنگام وقوع زلزله بسیار مفید باشد. نتایج همچنین نشان می دهد که پارامترهای مقاومت ملات و میزان بار قائم، هر یک بر درصد افزایش مقاومت نمونه های تقویت شده موثر هستند. در مورد نمونه های ترک خورده نیز مشاهده شد که استفاده از میله های frp می تواند در مورد ترک های قطری درصد قابل توجهی از مقاومت از دست رفته نمونه ها را احیا کند.